In Konya gaan we op zoek in deze drukke, religieuze stad naar de winkel van viltmeester Mehmet Girgiç (www.thefeltmaker.net) die prachtige tapijten vilt met plantenverven. Hij geeft workshops in de US en Europa. Spijtig genoeg is het onmogelijk hem te ontmoeten, hij is in Istamboel bezig met een nieuwe winkel. Ik heb een lang gesprek met Silvia, zijn vrouw en kan enkel de winkel bezoeken.
In Konya we visit felt master Mehmet Girgiç (www.thefeltmaker.net), he makes beautiful carpets and all is plant dyed. He gives workshops in the US and Europe. Unfortunately I can't meet him because he is in his new shop in Istanbul. But I have a long talk with his wife Silvia.
We trekken verder en genieten van de koelte in de bergen en het meer van Egirdir, bezoeken nog de site van Sagalassos (onderzoek KU Leuven) en genieten van het natuurschoon van Pamukkale.
On the road again we enjoy the fresh air in the mountains and the lake of Egirdir. We visit the archeological site of Sagalassos (excavated by the university of Leuven). Also Pamukkali is worth wile.
Later reizen we naar de beroemde site van Efese waar we vlakbij op een camping kunnen staan met Italiaans-Turkse eigenaars. Daar, achterin is ook een familie tapijthandel en vroeger werd er wel degelijk geverfd met planten. De resten van een buitenatelier zijn duidelijk te zien, maar ook hier is men gestopt met dit ambacht, wegens te duur en niet verkoopbaar!
Visiting the famous site at Efese, we manage to camp nearby and meet the Italian-Turkisch owners of the camping. They also had a family history of weaving carpets and plant dyed in the early days.
Onze tocht gaat verder naar Tire, een klein bergdorpje met een reusachtige weekmarkt. Daar moeten we zijn natuurlijk, we komen er ineens terug in Oosterse sferen. Hier zou de laatste vilter moeten zitten die we dan ook vinden na lang zoeken. Deze man leerde vilten van zijn vader en gebruikt af en toe uienschillen of notenschillen maar meestal machinaal geverfde wol (www.tireconkece.com). Hij maakt richt zich op de doorsnee toerist.
Toch fijn om de man bezig te zien, hij maakt gebruik van de oude Turkse vilttechnieken met ongekaarde wol.
At the big weekly market in Tire (back in the West) a little village in the mountains, we meet the 'last felter' in this area, so he claims. He learned the skills from his father, uses onionskins and nutshells on wool, mostly for tourists. Nice to see him at work with old Turkish felt techniques.
In Konya we visit felt master Mehmet Girgiç (www.thefeltmaker.net), he makes beautiful carpets and all is plant dyed. He gives workshops in the US and Europe. Unfortunately I can't meet him because he is in his new shop in Istanbul. But I have a long talk with his wife Silvia.
We trekken verder en genieten van de koelte in de bergen en het meer van Egirdir, bezoeken nog de site van Sagalassos (onderzoek KU Leuven) en genieten van het natuurschoon van Pamukkale.
On the road again we enjoy the fresh air in the mountains and the lake of Egirdir. We visit the archeological site of Sagalassos (excavated by the university of Leuven). Also Pamukkali is worth wile.
Later reizen we naar de beroemde site van Efese waar we vlakbij op een camping kunnen staan met Italiaans-Turkse eigenaars. Daar, achterin is ook een familie tapijthandel en vroeger werd er wel degelijk geverfd met planten. De resten van een buitenatelier zijn duidelijk te zien, maar ook hier is men gestopt met dit ambacht, wegens te duur en niet verkoopbaar!
Visiting the famous site at Efese, we manage to camp nearby and meet the Italian-Turkisch owners of the camping. They also had a family history of weaving carpets and plant dyed in the early days.
Onze tocht gaat verder naar Tire, een klein bergdorpje met een reusachtige weekmarkt. Daar moeten we zijn natuurlijk, we komen er ineens terug in Oosterse sferen. Hier zou de laatste vilter moeten zitten die we dan ook vinden na lang zoeken. Deze man leerde vilten van zijn vader en gebruikt af en toe uienschillen of notenschillen maar meestal machinaal geverfde wol (www.tireconkece.com). Hij maakt richt zich op de doorsnee toerist.
Toch fijn om de man bezig te zien, hij maakt gebruik van de oude Turkse vilttechnieken met ongekaarde wol.
At the big weekly market in Tire (back in the West) a little village in the mountains, we meet the 'last felter' in this area, so he claims. He learned the skills from his father, uses onionskins and nutshells on wool, mostly for tourists. Nice to see him at work with old Turkish felt techniques.
Deze reis was heel intensief, beladen met cultuurhistorische monumenten en sites, héél veel natuurschoon en fijne contacten met de plaatselijke bevolking. In tien weken reden we 12000 km.
Mijn 'queeste' naar plant geverfde wol heeft me veel geleerd, ik heb veel gezien en het was ontzettend boeiend. Ook al is er nog weinig van dit ambacht te vinden, de hele tapijtcultuur bestond eeuwenlang enkel uit natuurlijk geverfde wol en zijde.
De verkoop draait nu vooral rond toeristen, wat veel zaken commercieel gemaakt heeft.
Ik hoop dat jullie genoten hebben van deze reis, voor het verslag van de volledige reis kan je terecht op
http://onderweg.weebly.com
Bedankt!
This journey was very intensive, full of cultural and historical monuments and sites, a lot of natural beauty and fine contacts with locals. In 10 weeks we drove 12000 km.
My quest for plant dyed wool taught me a lot, I saw a lot and it was very exciting. Even it's not existing anymore, the history of this country tells otherwise.
I hope you enjoyed this trip, you can read the full version on http://onderweg.weebly.com
Thanks!
Mijn 'queeste' naar plant geverfde wol heeft me veel geleerd, ik heb veel gezien en het was ontzettend boeiend. Ook al is er nog weinig van dit ambacht te vinden, de hele tapijtcultuur bestond eeuwenlang enkel uit natuurlijk geverfde wol en zijde.
De verkoop draait nu vooral rond toeristen, wat veel zaken commercieel gemaakt heeft.
Ik hoop dat jullie genoten hebben van deze reis, voor het verslag van de volledige reis kan je terecht op
http://onderweg.weebly.com
Bedankt!
This journey was very intensive, full of cultural and historical monuments and sites, a lot of natural beauty and fine contacts with locals. In 10 weeks we drove 12000 km.
My quest for plant dyed wool taught me a lot, I saw a lot and it was very exciting. Even it's not existing anymore, the history of this country tells otherwise.
I hope you enjoyed this trip, you can read the full version on http://onderweg.weebly.com
Thanks!