SILK THAILAND/CAMBODJA
2010-2011
Zijde in Thailand
In december/januari 2010/2011 trokken we door Thailand en een stukje van Cambodia. We gingen op zoek naar zijde, zijderupsen, katoen...
December/january we traveled in Thailand and a little bit in Cambodia.
Looking for silk, caterpillar, coton...
2010-2011
Zijde in Thailand
In december/januari 2010/2011 trokken we door Thailand en een stukje van Cambodia. We gingen op zoek naar zijde, zijderupsen, katoen...
December/january we traveled in Thailand and a little bit in Cambodia.
Looking for silk, caterpillar, coton...
Zijde in Bangkok
Silk in Bangkok
Bangkok is een wereldstad, hier wonen evenveel mensen als in België, een drukte van belang dus en een mengelmoes van Aziatische inwoners.
De eerste dagen in Bangkok bezochten we wellicht de grootste, markt ter wereld, 'Chatuchak market'.
Daar alleen al zijn talloze zijdeverkopers van sjaals in alle maten en kleuren tot zijde aan de meter. Soms ook handgeweven en hier en daar zelfs met planten geverfd. Of dit allemaal 'echt' is weet niemand behalve de verkoper, maar ik ga ervan uit, dat een beetje kennis van het materiaal voldoende moet zijn om de echtheid te beoordelen.
In de talloze smalle straatjes vind je werkelijk alles wat je kan dromen om te kopen, van huishoudmateriaal, bloemen, eten, kledij, antiek enz...Alleen al de kleuren en geuren doen je duizelen.
Voorlopig was dit een eerste kennismaking met deze markt want later, op het einde van de reis gingen we terug. Het was echt genieten bij een winkeltje met kledij, geverfd met indigo. Dit is gemaakt door 'hill tribes', bergstammen uit het Noorden.
Bangkok is a world city, very busy with a lot of different Asian inhabitants and the same amount of people like Belgium.
The first days we visited, probably the biggest markt in the world, 'Chatuchak market'. A lot of silk and shawls in all colors. Sometimes handwoven and I saw also plant dyed material. Is this real? Only the salesman knows, but I hope I can judge it by my own experience.
In the many small alleys you can buy everything you can dream off, flowers, food, cloth, antiques, kitchen stuff... We enjoy a lot the indigo dyed cloth made by 'hill tribes' from the North.
This was the first time at the market, later, on the end of the journey we came back.
De eerste dagen in Bangkok bezochten we wellicht de grootste, markt ter wereld, 'Chatuchak market'.
Daar alleen al zijn talloze zijdeverkopers van sjaals in alle maten en kleuren tot zijde aan de meter. Soms ook handgeweven en hier en daar zelfs met planten geverfd. Of dit allemaal 'echt' is weet niemand behalve de verkoper, maar ik ga ervan uit, dat een beetje kennis van het materiaal voldoende moet zijn om de echtheid te beoordelen.
In de talloze smalle straatjes vind je werkelijk alles wat je kan dromen om te kopen, van huishoudmateriaal, bloemen, eten, kledij, antiek enz...Alleen al de kleuren en geuren doen je duizelen.
Voorlopig was dit een eerste kennismaking met deze markt want later, op het einde van de reis gingen we terug. Het was echt genieten bij een winkeltje met kledij, geverfd met indigo. Dit is gemaakt door 'hill tribes', bergstammen uit het Noorden.
Bangkok is a world city, very busy with a lot of different Asian inhabitants and the same amount of people like Belgium.
The first days we visited, probably the biggest markt in the world, 'Chatuchak market'. A lot of silk and shawls in all colors. Sometimes handwoven and I saw also plant dyed material. Is this real? Only the salesman knows, but I hope I can judge it by my own experience.
In the many small alleys you can buy everything you can dream off, flowers, food, cloth, antiques, kitchen stuff... We enjoy a lot the indigo dyed cloth made by 'hill tribes' from the North.
This was the first time at the market, later, on the end of the journey we came back.
Na een ontspannend, verkwikkend verblijf op enkele eilanden in het Zuiden, trekken we naar het Noorden van Thailand.
We enjoyed the relaxing stay on a few islands in the South and then travel to the North of Thailand.
We enjoyed the relaxing stay on a few islands in the South and then travel to the North of Thailand.
Chiang Mai: het Noorden (The North)
Chiang Mai ligt nog een stukje op de oude zijderoute (opium, zijde, teakhout). Het is een grote ommuurde stad maar heeft de charme van een kleine provinciestad. In deze provincie is er nog veel tropische jungle en ook de hoogste bergpieken van Thailand (2565m).
De combinatie van stedelijke bezienswaardigheden vermengd met ambachtslui, cultuur en natuur rondom is heerlijk en het klimaat is hier ook aangenamer.
In de tropische wouden leven bergvolkeren en vluchtelingen uit Laos, Birma enz...
We gaan op zoek naar het textielmuseum, maar spijtig genoeg blijkt het niet meer te bestaan... Gelukkig vinden we wel een grote zijde-handicraft winkel iets buiten het centrum, San Kam Phang, waar we een rondleiding krijgen.
Hier ontdekken we al dat Thaise zijderupsen gele draad spinnen en Chinese maken witte. Het geel is geen kleur en wordt er later uitgewassen.
Hier zie je ook een voorbeeld, niet enkel van het weven van zijde maar ook het maken van 'mudmee'. Dit proces is vergelijkbaar met 'ikat', nl. het afbinden van de weefketting om te verven. Bij deze techniek zie je de inslag niet bij het weven. Afbinden van kettingdraad én inslag draad is een andere, heel tijdrovende, mogelijkheid.
Chiang Mai is situated on an arm of the silk road (opium, silk, teakwood). This big city has a huge city wall, but the charm of a little town. The nearby area is tropic jungle (mountain people and refugees from Laos, Birma...) and the highest mountains of Thailand (2565m).
There is a combination of curiosity in the city and craftsman, culture, nature and a lovely climate.
We search for the textile museum, but it does not exist anymore...But we find a big silk-handicraft shop in San Kam Phang where a guide shows us around.
We discover that caterpillars from Thailand make yellow tread and the Chinese white. The yellow is not a color, you can wash it out easily.
The pic's show you the weaving of silk and the making of 'mudmee'. A proces like 'ikat', tying the chain to dye. You can't see the weft in the cloth. Tying chain and weft is more difficult.
De combinatie van stedelijke bezienswaardigheden vermengd met ambachtslui, cultuur en natuur rondom is heerlijk en het klimaat is hier ook aangenamer.
In de tropische wouden leven bergvolkeren en vluchtelingen uit Laos, Birma enz...
We gaan op zoek naar het textielmuseum, maar spijtig genoeg blijkt het niet meer te bestaan... Gelukkig vinden we wel een grote zijde-handicraft winkel iets buiten het centrum, San Kam Phang, waar we een rondleiding krijgen.
Hier ontdekken we al dat Thaise zijderupsen gele draad spinnen en Chinese maken witte. Het geel is geen kleur en wordt er later uitgewassen.
Hier zie je ook een voorbeeld, niet enkel van het weven van zijde maar ook het maken van 'mudmee'. Dit proces is vergelijkbaar met 'ikat', nl. het afbinden van de weefketting om te verven. Bij deze techniek zie je de inslag niet bij het weven. Afbinden van kettingdraad én inslag draad is een andere, heel tijdrovende, mogelijkheid.
Chiang Mai is situated on an arm of the silk road (opium, silk, teakwood). This big city has a huge city wall, but the charm of a little town. The nearby area is tropic jungle (mountain people and refugees from Laos, Birma...) and the highest mountains of Thailand (2565m).
There is a combination of curiosity in the city and craftsman, culture, nature and a lovely climate.
We search for the textile museum, but it does not exist anymore...But we find a big silk-handicraft shop in San Kam Phang where a guide shows us around.
We discover that caterpillars from Thailand make yellow tread and the Chinese white. The yellow is not a color, you can wash it out easily.
The pic's show you the weaving of silk and the making of 'mudmee'. A proces like 'ikat', tying the chain to dye. You can't see the weft in the cloth. Tying chain and weft is more difficult.
Op een dag uitstap in de jungle bezochten we o.a. een bergvolk, de 'longnecks'. Ze leven hier in een afgelegen gebied en volgens hun traditie dragen de vrouwen vanaf hun 5de jaar 5 ringen om hun nek. Met de jaren krijgen ze steeds meer ringen bij. Dit zou hun beschermd hebben tegen aanvallende tijgers, of misschien was het een schoonheidsideaal. Het maximum is 37 ringen!! Maar niemand kan nog echt achterhalen waarom ze dit nog doen. Het is een blijvend sierraad dat niet zomaar kan verwijderd worden. De nek zou dan invallen, anderen zeggen dat het de schouders naar beneden drukt en zodoende het hele lichaam vervormd en de nek stevig genoeg blijft. Ook rond de knieën dragen ze ringen en sommigen ook in de oren.
Deze mensen weven nog, als kleine bron van inkomsten, de technieken of materialen zijn wel kleurrijk maar weinig vernieuwend en steeds hetzelfde.
Ook nog enkele foto's in een ander dorp met enkele vrouwen van een andere stam met speciale kledij.
On a day trip in the jungle we visit mountain people, 'longnecks'. They live remote and by tradition women carry 5 rings around their necks from their 5th year, with the year enhance till 37 rings!!
In the past it was a protection for attacking tigers, or maybe a beauty ideal, nobody can tell us.
If you should remove the rings the neck would topple, the body is totally deformed. Also around knees and ears you see the rings.
These people live a bit from weaving, but the results are always the same.
In another village we see women in traditional clothing.
Deze mensen weven nog, als kleine bron van inkomsten, de technieken of materialen zijn wel kleurrijk maar weinig vernieuwend en steeds hetzelfde.
Ook nog enkele foto's in een ander dorp met enkele vrouwen van een andere stam met speciale kledij.
On a day trip in the jungle we visit mountain people, 'longnecks'. They live remote and by tradition women carry 5 rings around their necks from their 5th year, with the year enhance till 37 rings!!
In the past it was a protection for attacking tigers, or maybe a beauty ideal, nobody can tell us.
If you should remove the rings the neck would topple, the body is totally deformed. Also around knees and ears you see the rings.
These people live a bit from weaving, but the results are always the same.
In another village we see women in traditional clothing.